dinsdag 7 februari 2012

Danielle


Vandaag is het dag op dag 19 jaar geleden dat m'n vriendin Danielle werd vermoord. Een vriendin voor het leven, die veel te vroeg van ons werd weggerukt. Door allerlei geknoei in het onderzoek werd  er nooit een dader gevonden. Ook het motief riep talloze vragen op. Ze werd niet verkracht of beroofd, wel leek het of de dader haar had opgewacht. Vermits zij in een rustige, residentiële buurt woonde, leek het scenario van een toevallige dader niet echt realistisch ... of het moest een "cruiser" zijn. De jaren na de moord waren bijzonder moeilijk. De onzekerheid, het knagende gevoel dat de dader misschien een bekende was, de talloze onbeantwoorde vragen.

Toen 2 jaar geleden een leraar uit Loksbergen werd opgepakt voor de moord op een jonge studente, en later zijn buurmeisje en haar vriend, nam ik contact op met de gerechtelijke politie. R.J. bleek immers een echte "cruiser", die met z'n bestelwagen rondreed, op zoek naar slachtoffers.In de loop van 2010 werd het onderzoek naar de dood van Danielle heropend. Mét in de zijlijn de moord op Peter De Greef, een medestudent die in 1980 in al even bizarre omstandigheden vermoord werd.Ik maakte kennis met een uiterst gedreven politieteam, een Vlaamse zender maakte een uitzending over moord, maar ondanks de tips is er nog steeds geen dader gevonden. Helaas werd er ook nauwelijks meegewerkt door de zogezegde vrienden. Velen weigerden om deel te nemen aan de uitzending (een soort "Opsporing Verzocht"), of weigerden gewoon het achterste van hun tong te laten zien. Tijdens mijn gesprekken met de politie heb ik me enorm gestoord aan het feit dat - misschien cruciale - feiten wél onder vrienden werden verteld, maar niet in de politiedossiers opduiken. Dat wie wél meewerkte nu door diezelfde vrienden verkettert wordt, stoort me minder. Ik stel me alleen vragen bij de echtheid van hun vriendschap die ze voor Danielle koesterden.

Jan Lampo schreef inmiddels "De Campusmoorden - Mijn verhaal over de moord op twee VUB-vrienden" (uitgeverij Lannoo). Hij schetst een mooi beeld van Daniëlle en Peter, haalt anecdotes aan die ik vergeten was, maar gaat helaas niet in op de "zwarte gaten" in sommige verklaringen.
We zijn inmiddels alweer een jaar later, de moord wordt wellicht nooit opgelost. Wel had ik sinds de heropening van het onderzoek een zekere rust gevonden. Vlak voor ik ziek werd, ben ik er zelfs in geslaagd door de straat, voorbij het huis te lopen waar Danielle vermoord werd. Iets wat ik de voorbije 19 jaar nooit had kunnen/durven doen.

Liefs,
@nne

10 opmerkingen:

  1. c'est terrible...en plus justice n'a pas été rendue...ne pas savoir la vérité ronge plus surement que l'acide..pauvre jeune femme...

    bisou @nne

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Pfff Anne.. wat een zwarte periode moet die 19 jaar zijn geweest en dan nog steeds geen duidelijkheid.. ík kan me goed voorstellen dat je veel moeite hebt met de onwil van de 'vrienden' om alles open te geven!
    Sterkte ook hierin..
    Lieve groet, Corine

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Aj, dat is heftig, een vriendin die zomaar het leven ontnomen wordt en nooit een dader gevonden. Dat "vrienden" wellicht meer weten en hun mond houden is onverteerbaar voor de nabestaanden. Die krijgen haar niet meer terug maar een antwoord krijgen is zó belangrijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een heftig verhaal Anne!! Het moet wrang zijn om je vriendin zo te verliezen terwijl de dader nooit gepakt is! Ik hoop dat er ooit helderheid en gerechtigheid komt. Ik heb zelf altijd moeite met onopgeloste zaken, vooral voor familie en nabestaanden!

    Liefs, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Anne wat een heftig verhaal! De moord op je vriendin is iets wat je je hele leven mee zult dragen, maar het moet extra moeilijk zijn dat er (tot nu toe) nooit een dader is opgepakt...

    Sterkte. Liefs, Miranda

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Pffffff......heftig meis........knuffellll....xxx...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat een vreselijk verhaal. Ook omdat er nooit een dader is gevonden.
    Ik denk dat het heel moeilijk is te accepteren dat 'vrienden' hun mond houden, dat maakt het extra wrang.
    Er is wel heel veel moed voor nodig geweest haar straat in te gaan.
    Sterkte, liefs Annette

    BeantwoordenVerwijderen
  8. ik kende dat verhaal wel. heftig dat danielle een vriendin van je was. wat zou het gemoedsrust geven als de moord werd opgelost ...

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat vreselijk dat je vriendin dat is overkomen en dat jullie daar mee moeten leven, vooral als je je af en toe moet afvragen of iemand die haar kende er meer van weet of zelfs de dader zou kunnen zijn. Bizar gewoon. Dat zijn geen vrolijke dingen en die heb je eigenlijk toch een beetje nodig nu. Want lachen geeft energie en alle kleine beetjes zijn meegenomen voor je. Hou vol en veel sterkte.

    Liefs, petra

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hoi ..het tweede en moeilijkste jaar ..wil ik nog maken...en dan wel met commentaar op de dag dat ze is overleden......pfffff.....maar ga het wel doen !!


    http://blog2print.sharedbook.com/blogworld/printmyblog/index.html

    Hier maak je het....liefs Ria...xxx

    BeantwoordenVerwijderen