donderdag 5 april 2012

Even ...


... een update. De afgelopen anderhalve week was ... nou ja, heel gevarieerd. Natuurlijk de chemo, die zonder al te veel problemen verliep. Misselijk ben ik niet, ik heb eerder het gevoel dat ik een schranspartij achter de rug heb (ook al is dat helemaal niet het geval). Wel vervelend zijn de bloedneuzen. Zowel de Avastine als de Fraxodi die ik dagelijks moet inspuiten, werken immers bloedverdunnend. Ik zal trouwens blij zijn wanneer ik met het laatste geneesmiddel kan stoppen. Mijn buik begint immers meer en meer op een speldenkussen te gelijken! De ene dag moet ik links, de andere dag rechts van m'n navel spuiten, maar wél 5 centimeter van m'n navel. Zeker nu ik een stuk ben afgevallen (maar ik blijf op hetzelfde gewicht!), is het niet meer eenvoudig om nog een onbespoten "vetrolletje" te vinden.

Afgelopen weekend hebben we met vrienden in de polders gewandeld, veel gelezen en genoten van het lenteweertje op zondag. In het begin van de week zaten we allebei met een serieuze dip, maar een bezoekje aan C. heeft me er weer overheen geholpen.
Gisteren werd mijn moeder in het geriatrisch ziekenhuis opgenomen. Zij was 's morgens even flauwgevallen, en de arts oordeelde dat het beter was om haar enkele dagen voor "observatie" op te nemen. Gisteren was ze erg boos over de opname (volgens haar was er niets gebeurd), maar vandaag was ze een stuk rustiger. Normaal gezien zou ze zaterdag, of dinsdag (na het paasweekend) naar huis mogen. Helaas stel ik me steeds meer de vraag of mijn ouders het nog wel alleen kunnen redden. Ze zijn allebei een stuk in de tachtig, mijn moeder aan de zetel gekluisterd sinds ze vorig jaar een zware heupbreuk opliep. Voor mijn vader was het echter geen optie om haar in een rusthuis op te nemen, en voor beiden een opname in een "serviceflat" was helemaal onbespreekbaar. Het is natuurlijk geweldig dat hij zelfstandig wil blijven, maar ik krijg helemaal de zenuwen wanneer hij met de auto op pad is, of met z'n scootmobiel boodschappen doet. We wonen immers in een buurt waar de criminaliteit tegen ouderen van dag tot dag toeneemt. We hebben al zo vaak voorgesteld om voor hem de boodschappen te doen, maar tot nu toe weigert hij dit zonder meer.

De afgelopen week heb ik weer behoorlijk wat gelezen. Een inspirerend boek was beslist "Antikanker - een nieuwe levensstijl" van Dr. David Servan-Schreiber. M'n Griekse vriendin E. (die zelf borstkanker heeft gehad) raadde met het boek aan. De auteur heeft zélf twee maal een hersentumor gehad. In het boek beschrijft hij niet alleen mogelijke oorzaken van kanker (o.a. het grootschalig gebruik van pesticiden in de landbouw), maar geeft ook een reeks voedingstips om een recidive te voorkomen. Vanmorgen ontleende ik in de bibliotheek "Eten tegen kanker - de rol van voeding bij het ontstaan van kanker" van Dr. Béliveau en Dr. Gingras. Volgens hen ontstaan 30% van de kankers door verkeerde voeding. Mijn eerste reactie was eerder geïrriteerd. Heel wat van de (voeding-)stips die zij meegeven, heb ik namelijk jarenlang toegepast. Weinig vlees, zo veel mogelijk bio, veel beweging, enz. Ik ga het kind/boek zeker niet met het badwater weggooien ... het zal beslist een aantal tips en inzichten bevatten die de moeite zijn. Ik hou jullie op de hoogte!
Een mooi paasweekend!
@nne

10 opmerkingen:

  1. Goed om even een update van je te lezen. Ik ben blij dat je niet misselijk bent, al zullen die bloedneuzen en het zoeken naar een prikgaatje ook geen pretje zijn.

    De zorgen om je ouders kan ik goed begrijpen. Ze zijn al aardig op leeftijd, al kan ik het anderzijds ook wel waarderen dat je vader het nog lang mogelijk zelf wil doen...ze maken in ieder geval geen 'misbruik' van hun leeftijd. Wat het boek betreft kan ik aardig met je meegaan...voeding speelt absoluut een rol, maar het is niet alles bepalend. Zelf denk ik dat alcohol erg slecht is, niet als er zo nu en dan een wijntje wordt gedronken maar wel als dat met regelmaat gebeurt. Ik heb er een hele tijd geleden ook eens een heel stuk over gelezen in de krant, waarin een professor van een academisch ziekenhuis er een uitgebreide toelichting over gaf. Maar ook hier zullen voorbeelden zijn van mensen die met veel drank in het leven toch nooit kanker hebben gekregen.

    Ik wens je een fijn paasweekend Anne!! Liefs, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Fijn dat de chemo zonder al te veel problemen is verlopen, toch vervelend van de bloedneuzen en ook het prikken is een vervelende aangelegenheid!

    Kan mij de zorgen om je ouders goedvoorstellen, toch blijft het moeilijk hoever je hier in moet gaan...

    Fijne paasdagen. Liefs, Miranda

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Anne, Fijn dat je relatief goed de chemo doorstaat, op de vervelende bijverschijnselen na. En zo'n dip kan ik me ook wel voorstellen, maar ik vind het ook knap dat je er weer uitkomt.
    Eten en drinken zal altijd wel een probleem blijven wat gezondheid betreft. Wat wel goed is en niet. En het is ook nog zo zoveel mensen zoveel meningen.
    Ik wens je veel wijsheid toe wat je ouders betreft. Kan me je bezorgdheid voorstellen.

    Ik wens je samen met je man goede Pasen toe en een lieve groet,
    Gerry

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Gelukkig gaat het aardig goed met je, het lijkt me afschuwelijk om mezelf een prik te geven maar je zal er wel aan wennen, zucht..
    Best moeilijk wat het beste is voor je ouders, zeker als de een nog aardig goed is. En al helemaal triest als je dan weg moet omdat het te gevaarlijk wordt!

    Het lijkt best logisch dat je het van eten kunt krijgen, maar misschien ook van de buitenlucht of stress of nog iets anders waar we over 10 jaar pas achter komen...
    Als je het hebt is dat na de vraag hoe kom ik er af toch wel dé vraag denk ik: Hoe heb ik dit opgelopen? En ook teleurstellend als je altijd je best doet om gezond bezig te zijn...

    Sterkte met je verdere herstel
    en fijne Paasdagen!

    Liefs, Petra

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Het gaat gelukkig een beetje goed met je, die bloedneuzen en het prikken is idd naar...en ik kan begrijpen dat jullie ook dips kennen...sterkte Anne!

    Ik begrijp ook het probleem met je ouders, mijn ma is serieus dement aan het worden, ik ga steeds mee naar de dokter en de onderzoeken, mijn pa is moeilijk te been, maar ze zijn zo koppig, als we voorstellen van een serviceflat of toch al wat hulp aan huis weigeren ze dat resoluut...en weet je meestal als ze dan toch geen keuze hebben en wel in een serviceflat gaan zeggen ze meestal hadden we dat maar eerder gedaan...de dokter zei het ligt in jou hadden, tegen mij, maar wat kan ik doen als ze alles steeds weigeren? soms haalt mijn zus de boodschappen, maar ook hiervoor moeten ze heel wat trots opzij zetten om toetegeven...want ze hebben dat toch altijd allemaal zelf gedaan en dat kunnen we nu nog steeds, krijgen we dan als antwoord...

    fijn weekend Anne
    Liefs Michelle

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi lieverd..fijn te horen dat het redelijk goed gaat allemaal.....jammer dat je de zorg van je ouders er nu ook nog bij hebt...maar heel begrijpelijk allemaal...ik wens je sterkte en kracht en de rust om het allemaal te mogen doen....liefs heel fijn paasweekend van mij...xxx..

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Fijn dat je niet misselijk bent. Maar die bloedneus en dat prikken is ook niet fijn.
    Prikken lijkt me helemaal eng, maar ja, je zult wel moeten hé.
    En dan de zorg over je ouders, ik snap wel dat ze graag bij elkaar thuis willen blijven.

    Ik hoop dat je een mooie paasweekend hebt.
    Liefs Lia

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Fijn dat je niet zoveel last hebt van de chemo. Moeilijk zo om je ouders te helpen als ze het zelf niet willen. Ik wens je veel sterkte en een heel fijn paasweekend. Groetjes, Nicole

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat schrijf je uit je hart, zo mooi!
    Ik las ook wat Petra 'zei' en kan me daar geheel in vinden. Ik wens je sterkte met je ouders' zorg. Uit ervaring weet ik dat het moeilijk is om de balans te bewaren in dergelijke zorg. terwijl je daar nu juist behoefte aan zult hebben.

    Een zonnige Pasen wens ik je!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. ja, met oude ouders komen er nog extra zorgen bij! mijn oude moeder, die in een rolstoel zit, woont nog in het grote, oude huis. 1 keer per maand doet ze een grote online bestelling (via mijn neefje dat bij haar inwoont) bij delhaize. misschien ook iets voor jouw ouders?

    BeantwoordenVerwijderen