Boos en droevig tegelijk

Ben je boos

Pluk een roos

Zet die op je hoed

En je voelt je zo weer goed

Het kinderversje schoot me vandaag te binnen, toen ik deze roos uitkoos voor m'n post. Boos ben ik nog altijd, droevig ook. Het is gewoon ergerlijk hoe oudere mensen steeds vaker opgelicht worden door handige individuen of bendes. Laatst klonk er zelfs een waarschuwing op de radio dat "nepagenten" geregeld bejaarden in de luren leggen. De reden: goedgelovigheid of verminderde inschatting van gevaar. Ook bij mijn - overigens  zeer intelligente - vader merk ik het meer en meer. Alhoewel ze in een buurt wonen waar de criminaliteit behoorlijk toeneemt, blijft hij geloven in de goedheid en onschuld van z'n medemens. Vorige week werd hij op straat aangesproken door een aannemer die aan het werk was op het dak van een bedrijf om de hoek. Ze hadden gezien dat de schoorsteen dringend moest gerepareerd worden, en zou dit klusje klaren voor 1200 euro. Hij wist m'n vader te overtuigen door een melig verhaaltje dat zij economische vluchtelingen uit Ierland zijn, en dat hij dringend geld nodig had voor z'n vrouw en kind. De volgende dag ging hij al aan het werk, maar toen er moest betaald worden bleek het klusje niet minder dan 3500 euro te kosten. Helaas heeft mijn vader dit bedrag prompt betaald, maar eiste wel een factuur. Na de betaling wist de aannemer echter de melden dat zij enkel in het zwart werken, en dus geen factuur kunnen geven. Bovendien eiste hij nog een hoop extra geld, voor andere klussen die hij zou uitgevoerd hebben. Bovendien beweerde hij dat hij nog 3 medewerkers moet betalen, alhoewel hij steeds alleen heeft gewerkt. De laatste dagen worden mijn ouders voortdurend lastig gevallen door deze man, om nog extra geld neer te dokken. Helaas hebben mijn ouders het hele verhaal pas vandaag "opgebiecht". Mijn moeder is erg boos op mijn vader, en tegelijk ook erg bang wat er verder zal gebeuren. Zij zijn beiden een stuk in de tachtig, en vrezen dat deze man "manu militari" geld zal opeisen. Ik heb meteen contact opgenomen met de politie. Die raden ons aan om klacht neer te leggen, aangezien dit "bedrijf" waarschijnlijk niet aan z'n proefstuk toe is. Morgenmiddag (nadat m'n chemopompje is afgekoppeld) gaan we langs bij het kantoor. Het geld zijn m'n ouders in ieder geval kwijt, maar volgens de politie is absoluut noodzakelijk om een dossier te openen. 

Intussen ben ik alweer aan de elfde chemo toe. Gisteren een beetje misselijk gevoel, maar vandaag heb ik totaal geen klachten. Absoluut genoten dus van de tai chi les, en lekkere sushi achteraf. Binnen twee weken volgt nog een chemobeurt, en dan de evaluatie per scan. Hopelijk zijn de resultaten goed, zodat de chemo kan vervangen door tumorremmers in pilvorm. Voorlopig leef ik van dag tot dag, elke nieuwe dag is een gewonnen dag ... en genieten doe ik dubbel! Van een lekkere maaltijd (gelukkig heb ik geen smaakverlies), van de zon, van de regen, wandelingen in de natuur of gewoon rustig werken of lezen in de tuin. Kwakkelweer of niet, ik maak er gewoon het beste van.

Liefs,

@nne