Il ne faut pas pleurer pour ce qui n'est plus. Il faut sourir pour ce qui a été.

Marguerite Yourcenar

Op 11 oktober 2012 overleed Anne Reyniers

Dit melden u Eddy Smit, echtgenoot en partner voor het leven

Haar ouders, Roger Reyniers en Denise Defourny

Vriendinnen en vrienden in binnen- en buitenland

Het afscheid zal, zoals Anne het wenste, gebeuren in intieme kring.

Asverstrooiing zal later plaatsvinden in Samaria op Kreta

Met dank aan het medisch personeel van het Openbaar Ziekenhuis te Chania en het Jan Palfijn Ziekenhuis te Merksem

Condoleantie mailadres: esmit_argo@yahoo.com

Sterkte Gea

Ook al had ik aangekondigd dat ik voorlopig even pauze zou nemen, wil ik toch nog even een berichtje plaatsen. Gisteren is de papa van Gea van G-Style overleden. De meesten onder haar kennen haar als het creatieve brein achter haar blog, én de leuke reportage in Ariadne@Home. Gea, ik wens jou en je familie heel veel sterkte toe.
Liefs,
@nne

Blogpauze en alles loopt fout

Het lijkt wel vrijdag de dertiende vandaag. Eerst is het onmogelijk om foto's op te laden, en dan blijkt ...
mijn hele Picassabestand leeg te zijn! Weg foto's die niet op m'n blog verschenen zijn, afbeeldingen die ik nog wilde gebruiken, herinneringen... In het verleden heb ik verschillende keren geprobeerd om het Picassabestand te kopiëren op een externe schijf, maar volgens "ingewijden" kan dit niet. Zogezegd omdat je bestand automatisch bewaard wordt. Niet dus! Heeft iemand van jullie al hetzelfde meegemaakt? Hebben jullie de foto's kunnen recupereren? Hopelijk kan iemand mij de reddende tip bezorgen!!

Intussen (maar dat heeft niets met de Picasaramp te maken) heb ik besloten om voor deze blog even een pauze in te lassen. Helaas heb ik niet de energie voor twee blogs, en bovendien heb ik niet zoveel te melden. Toestand stabiel, bijverschijnselen idem ... het zou een beetje flauw worden om steeds hetzelfde te schrijven. Foto's blijf ik natuurlijk plaatsen op "Ambrozijn en oude kant", en ... ik kan natuurlijk ook een boel kwijt op m'n Facebookpagina (kijk onder AnneReyniers16). Jawel, ook ik ben uiteindelijk gezwicht voor Facebook, omdat vele vriendinnen en ex-collega's hun e-mails hebben afgesloten wegens hacking en andere problemen. Lang leve cyberspace!
Liefs,
@nne

Moe

Jullie hebben het waarschijnlijk gemerkt. Ik ben weinig op het internet, volg amper blogs de laatste tijd en het is intussen een week geleden dat ik zelf nog een berichtje geplaatst heb. Sorry dat ik ook niet gereageerd heb op jullie berichten, maar ik ben gewoon moe! Wat een rustweek had moeten worden na de 2 weken Xeloda, lijkt eerder een winterslaap. Afgezien van het rondrennen voor allerlei papieren (het ziekenfonds wil mij blijkbaar op invaliditeit stellen) heb ik weinig uitgespookt. Wat gelezen, lange siësta's gehouden en vooral veel bankhangen. Op de bijsluiter staat weliswaar dat moeheid een veel voorkomend verschijnsel is bij de behandeling, maar dit is echt wel wennen! De afgelopen maanden voelde ik me eigenlijk best heel fit, nu moet ik voortdurend wikken en wegen wat kan en wat niet. Bovendien heb ik vaak een opgeblazen gevoel, is m'n eetlust een stuk minder (ben ook al 1 kg afgevallen) en ben ik ook een flink stuk van m'n levenslust kwijt. Ik begin me steeds vaker te voelen als een gevangene die uitstel van executie heeft gekregen, zie de toekomst somber in ... ook al was m'n bloedbeeld maandag goed. Ik probeer te vechten tegen de negatieve gevoelens, doe - ondanks alles m'n tai chioefeningen - en hoop dat de dag morgen beter is.
Liefs,
@nne

Eindelijk zomer!

De afgelopen dagen heb ik écht eindeloos genoten van het prachtige weer. Helaas zat wandelen er deze week niet in. Door de nieuwe chemo heb ik vaak een erg branderig gevoel in handen en voeten, en bovendien lijkt het wel of ik een huid van perkament krijg. Erg gevoelig ... én fragiel. Dat bleek tijdens een wandeling afgelopen zondag. De wandeling door de polders leverde me bloedblaren op m'n voetzolen op, waardoor ik enkele dagen amper op m'n voeten kon staan. Niet getreurd echter ... boekje, sapje en lekker lezen op de stretcher! Nog even profiteren van het mooie weer, want vanaf morgen voorspellen ze alweer regen.
Liefs,
@nne

Een nieuwe stap

Bedankt voor jullie reactie op mijn vorige post. Hierbij nog een bewijs hoe de bewoners van Doel zelfs de verlaten huizen fleur en kleur geven.

Vanmorgen ben ik aan een nieuwe fase van de behandeling begonnen met Xeloda. Dit zijn kankerremmers in pilvorm. Die voorkomen het opnieuw ontstaan van kanker van de dikke darm, na een tumorverwijdering. Ik moet 's morgens 5 pillen slikken, en 's avonds nog eens vijf. Samen met de 2 "asaflows" die ik slik in verband met de longembolie van februari, zijn dat er heel wat. En dit terwijl ik vroeger zelden of nooit medicatie innam. Ik moet telkens 2 weken pillen nemen, en krijg vervolgens 1 week "rust". In principe moet ik nog om de 3 weken naar het ziekenhuis. Als alles goed gaat, kan ik echter voor verschillende sessies medicatie krijgen zodat ik iets meer vrijheid heb.
Volgens het infomapje dat ik meekreeg, kunnen de volgende bijwerkingen optreden: diarree, misselijkheid, braken, stomatitis, buikpijn, huiduitslag, hand-footreactie, vermoeidheid en verlies van eetlust. Heel wat dus, maar volgens dr. V. zal het allemaal wel meevallen, aangezien ik erg weinig bijverschijnselen had van m'n eerdere chemo. Ik kreeg in ieder geval een dagboekje mee, waarin ik per dag notas's kan nemen over de "ongemakken". Hopelijk zal het echter niet zo'n vaart lopen.

Intussen ben ik aan een manuscript begonnen over de (politieke) geschiedenis van Griekenland ... van de Balkanoorlogen tot nu. Het idee is ontstaan uit m'n ergernis over de negatieve berichten over het land, waar ik lange tijd met plezier gewoond en gewerkt heb. Ik stoorde me meer en meer aan de onwaarheden die over Griekenland de wereld worden ingestuurd. Het klopt inderdaad dat de politieke kaste op grote schaal gefraudeerd heeft, maar de "gewone" Griek moet zich meer en meer uit de naad werken om rond te komen én belastingen te betalen! Want, dat is alweer zo'n fabeltje dat er in Griekenland geen fiscale heffingen bestaan. Voor wie de situatie in het land niet persoonlijk kent, is het boek "Hoe durven ze" van Peter Mertens beslist een eye-opener. Niet alleen over de situatie in Griekenland, maar over wat ons allen misschien te wachten staat.
Liefs,
@nne

Dieu n'est pas ici

Eind januari schreef ik al een stukje over Doel (klik hier). Vroeger een idyllisch dorp aan de Schelde, nu herschapen in een spookdorp onder de rook van de kerncentrale. Toch heeft het dorp nog 29 bewoners. Die waren het nachtelijk vandalisme zo zat, dat je sinds kort tussen 22u en 6u 's morgens, via een slagboom moet om het centrum te bereiken. Gisteren brachten we een kort bezoek aan Doel. Met een brok in de keel, aangezien ik er als kind prachtige dagen heb doorgebracht. Triest om de leegstand, blij om er de keramiste Denise te leren kennen, en gefascineerd door de graffitikunst waar Doel inmiddels beroemd/berucht om is. En de molen, die staat er nog als stil verzet tegen de kerncentrale.

temidden van de leegstand, de sporen van de laatste 29 bewoners

oude boerderijen, verscholen in een sprookjesachtige tuin

de klaprozen van ceramiste Denise

oude en nieuwe energievormen

pannekoeken kan je nog steeds eten in de molen, Doel 1 en 2 sluiten definitief in 2015.

Liefs,
@nne