Jullie hebben het waarschijnlijk gemerkt. Ik ben weinig op het internet, volg amper blogs de laatste tijd en het is intussen een week geleden dat ik zelf nog een berichtje geplaatst heb. Sorry dat ik ook niet gereageerd heb op jullie berichten, maar ik ben gewoon moe! Wat een rustweek had moeten worden na de 2 weken Xeloda, lijkt eerder een winterslaap. Afgezien van het rondrennen voor allerlei papieren (het ziekenfonds wil mij blijkbaar op invaliditeit stellen) heb ik weinig uitgespookt. Wat gelezen, lange siësta's gehouden en vooral veel bankhangen. Op de bijsluiter staat weliswaar dat moeheid een veel voorkomend verschijnsel is bij de behandeling, maar dit is echt wel wennen! De afgelopen maanden voelde ik me eigenlijk best heel fit, nu moet ik voortdurend wikken en wegen wat kan en wat niet. Bovendien heb ik vaak een opgeblazen gevoel, is m'n eetlust een stuk minder (ben ook al 1 kg afgevallen) en ben ik ook een flink stuk van m'n levenslust kwijt. Ik begin me steeds vaker te voelen als een gevangene die uitstel van executie heeft gekregen, zie de toekomst somber in ... ook al was m'n bloedbeeld maandag goed. Ik probeer te vechten tegen de negatieve gevoelens, doe - ondanks alles m'n tai chioefeningen - en hoop dat de dag morgen beter is.
Liefs,
@nne
Hallo lieve Anne,
BeantwoordenVerwijderenWat doet me dat verdriet, te horen,dat je je zo akelig voelt.Die moeheid is echt een "kruis"
Ik kan me zo voorstellen,dat je je somber voelt,hoewel ik grote bewondering voor je heb, de manier, waarop je omgaat met deze duivel kanker.Het is ook allemaal niet niks, om zo'n vonnis te horen en er mee om te gaan.Ik hoop met heel mijn hart, dat je een stukje levenslust terug vindt en dat je moeheid wat minder wordt.
We kunnen zo weinig voor je doen, alleen je een hart onder de riem steken en in gedachten een arm om je heen slaan.Sterkte lieve Anne, hopelijk voel je je snel wat sterker in je schoenen staan.Dikke knuffel,
Sarina
Bedankt! Liefs, @nne
VerwijderenWat vervelend dat die moeheid je nu zo dwars zit. Moe zijn is na pijn toch wel hetgeen dat je idd je levenslust wegneemt.
BeantwoordenVerwijderenHoop dat het een tijdelijk iets is, en dat je snel weer wat van je energie terug mag krijgen.
Helaas is er niemand die je dat kan beloven. Ik wens je veel sterkte meid.
Heel veel liefs
Lia
Lieffie ...vecht alsjeblieft !!..wacht niet tot maandag...vecht !! dat is een groot deel van je genezing meis...dat weet jij ook...laat de moed niet zakken......ik gun jouw zo'n heerlijk lang leven voor straks als je dit hebt overwonnen !!!...aan het einde van deze donkere tunnel is licht lieverd.......kus van mij....xxx...ik hou van je !!...xxx..
BeantwoordenVerwijderenLieverd, de kracht zit in het positieve denken!
BeantwoordenVerwijderenIk begrijp dat het echt moeilijk is nu!!
Maar houd vol meissie!!
Ik denk aan je hoor!!!
Een hele dikke knuffel!!
Liefs!!
Juliëtte
Het is wel begrijpelijk als je heel moe bent dat je je dan ook somber gaat voelen. Maar het zou ook kunnen als je het middel wat langer hebt er gewenning optreedt en de moeheid minder wordt. Dat hoop ik heel erg voor je.
BeantwoordenVerwijderenMaar je gaat geen gemakkelijke weg.
Ik hoop dat je moed houdt en we staan allemaal om je heen.
Ik denk vaak aan je!
Liefs, Gerry
Lieve Anne
VerwijderenVanuit Indonesie wens ik je veel, heel veel sterkte. Ik vind je een kanjer zoals je omgaat met wat je overkomt. En heel naar voor je dat je je nu zo moe voelt. Ik weet van mijn vriendin dat dit er ook bijhoort. Ik denk aan je en hoop dat je je snel weer wat fitter voelt. Hou moed, meis.
Dikke knuffel.
Janny
Ach lieve Anne,wat ontzettend rot voor je....leef erg met je mee en hoop dat dat mag dienen als een soort lichtpuntje c.q. zonnestraaltje!!
BeantwoordenVerwijderenLieve groet,Stella
Wat vervelend lieve Anne.
BeantwoordenVerwijderenDe somberheid komt natuurlijk door die moeheid.
Je wilt door en het lukt je gewoon niet.
Ik hoop echt voor je,dat die vermoeidheid verdwijnt zo gauw je lichaam aan dit middel gewend is,want dat hoor je wel vaker.
Heel veel sterkte,hoor.
En een dikke knuffel.
Liefs Ans
Het verliezen van levenslust is helemaal niets voor jou, je was altijd zo positief!! Maar je levert nu zo merkbaar in, dat dat blijkbaar zelfs voor jouw positieve aard wat teveel van het 'goede' is. Ik hoop van harte dat het een tijdelijke bijwerking is van je medicijnen en dat je vasthoudt aan het gegeven dat je bloedwaarden goed waren!
BeantwoordenVerwijderenVeel sterkte Anne, in gedachten sla ik een arm om je heen!
Liefs, Ingrid
Heel veel sterkte Anne.
BeantwoordenVerwijderenWeet niet welke raad ik je moet geven. Vechten tegen de vermoeidheid zou ik niet doen, geef je eraan over, laat je lichaam de rust nemen die het nodig heeft om te kunnen vechten tegen de ziekte en dan de energie terug te krijgen waar jij zo naar verlangt. Het maakt je wellicht kwaad, ik kan het me zo goed voorstellen, maar laat de moed niet zakken, morgen beter.
Lieve groet,
Marian
Sterkte lieve Anne , ik hoop dat je je moedeloze gevoelens snel weer kwijt bent ....alhoewel het er wel bij hoort natuurlijk , het is niet niks wat je meemaakt ....
BeantwoordenVerwijderenLiefs van Gea
Lieve Anne,
BeantwoordenVerwijderenJa, en als je zo moe bent, dan zie je het allemaal minder goed in, dat kan ik me zo voorstellen. Ik hoop echt voor jou dat deze vermoeidheid heel erg tijdelijk is, dat je je snel weer wat fitter gaat voelen, zodat je je vertrouwde positiviteit weer helemaal terug gaat krijgen. Je vechtlust!!
Sterkte met alles....
Liefs,
Mirjam
Ik hoop dat die moeheid een tijdelijk bijverschijnsel is van de medicatie. Uit ervaring weet ik dat je ziek van moeheid kunt zijn. Het enige wat je kunt doen is eraan toegeven en rusten. Sterkte!
BeantwoordenVerwijderenLieve Anne,
BeantwoordenVerwijderenHopelijk heb je gauw wat meer energie en ook weer zin om dingen op te pakken. Het lijkt me allemaal zo vreselijk om mee te maken, logisch dat je er soms helemaal doorheen zit! Ik wens je veel sterkte!! x
Lieve, lieve Anne!
BeantwoordenVerwijderenIk begrijp zo goed, dat je, je door die intense moeheid, en geen eetlust, ook helemaal lam geslagen gaat voelen...al zo lang probeer je positief te blijven, en vecht je zo dapper door...en nu is het allemaal even weg, zo begrijpelijk... maar ik hoop met heel mijn hart...dat die nare bij verschijnselen minder gaan worden...zodat je vechtlust weer terug komt!!!
Houd, hoe makkelijk gezegt door ons, maar zo moeilijk voor jou...alsjeblieft 'goede moed' en hoop, lieverd!
Mijn gedachten zijn heel vaak bij je!
Lieve groetjes van Marianne♥
Wat moet je toch allemaal meemaken. Het is moeilijk denk ik om dan nog positief te blijven. Misschien is de vermoeidheid maar tijdelijk , ik hoop het zo voor jou.
BeantwoordenVerwijderenRust maar goed uit.
Dikke knuffel Liliane
Zolang het allemaal nog goed loopt is het makkelijker om positief te blijven, maar een flinke dip is ook normaal, al is het niet fijn
BeantwoordenVerwijderenhoop dat de moeheid weer wat verdwijnt en dat je gemoed weer wat positiever zal zijn
sterkte meis !
lieve groet Yvon